ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ
### 📘 ಅಧ್ಯಾಯ ೨: **ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ನಡುವೆ ಹೃದಯದ ಮೌನ**
ಅನನ್ಯಾ ಮತ್ತು ಆರ್ಯನ್‌ನ ನಡುವೆ ನಡೆದ ಆ ಸಂವಾದದ ನಂತರದ ದಿನ. ಅವರು ಇಬ್ಬರೂ ವಿಭಿನ್ನ ಜಗತ್ತಿನವರು, ಆದರೆ ಕಲೆಯ ಮೂಲಕ ಒಂದೇ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದವರು.
ಆ ದಿನದ ಸಂಜೆ, ಅನನ್ಯಾ ತನ್ನ ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ಹೊಸ ಚಿತ್ರವನ್ನೇಕಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಚಲನವಲನ. ಆ ನಗು, ಆ ಮಾತು, ಆ ತಣ್ಣನೆಯ ನೋಟ – ಎಲ್ಲವೂ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಘುಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು.
**ಅನನ್ಯಾ:** (ತಾನಾಗಿಯೇ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ)
*"ಆರ್ಯನ್... ಏನು ಮಾಯಾಜಾಲವಿದು? ಒಂದೇ ಭೇಟಿಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವವನು ನಾವು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೆನೆನಿಸುತ್ತದೆ..."*
ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಅವಳ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಬಂತು –
**"ನಿಮ್ಮ ಕಲೆಯ ಅಂತರಾಳದ ಕಥೆ ಕೇಳಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತೇನೆ. ನಾಳೆ ಚಹಾ ನಿಮಿಷ ಕೊಡುತ್ತೀರಾ? – ಆರ್ಯನ್"**
ಅನನ್ಯಾ ನಗುಹಾರಿತು. ಆದರೆ ತಕ್ಷಣವೇ ಹೃದಯದ ಮೂಲೆಯಿಂದ ಒಂದು ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿತು –
*"ಇದು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಸಮಯವೇನು? ಇಲ್ಲವೇ ಕಲೆಯ ಬಣ್ಣಗಳ ನಡುವೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಭ್ರಮೆಯ ಮಿಂಚೋ?"*
ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಇಂದಿರಾನಗರದಲ್ಲಿರುವ ಆರ್ಯನ್‌ನ ಮನೆಯ ಟೆರೇಸ್ ಮೇಲೆ, ಆತ ಚಂದ್ರನ ದೀಪವಿನ್ಮೆಯತ್ತ ನೋಡಿ ನಿಂತಿದ್ದ.
**ಆರ್ಯನ್:** (ಆಲೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ತಾನೇ)
*"ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೋವಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಮಿತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಇದ್ದರೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಅಜ್ಞಾತತೆಯೂ ಇರಲಿತ್ತು. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿಯಲೇ ಬೇಕು."*
**ಅವನ ಸಹೋದರಿ, ನಿಹಾರಿಕಾ,** ಆಗ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಕುಳಿತಳು.
**ನಿಹಾರಿಕಾ:**
*"ಅಯ್ಯೋ! ನಮ್ಮ CEO ಸಾರ್ ಏನೋ ಕಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಂಫ್ಯೂಸ್ ಆಗಿದಂತೆ ಕಾಣ್ತೀನಿ!"*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ಹೌದು, ನೀನು ನಂಬಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ, ನಿಹಾ… ನಾನೊಬ್ಬ ಚಿತ್ರಕಲೆಯ ಅಭಿಮಾನಿಯಾಗಿ ಕಲಾವಿದನ ಹೃದಯವನ್ನೇ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ."*
**ನಿಹಾರಿಕಾ:**
*"ಅಂದ್ರೆ ಲವ್ ಆಟ್ ಫಸ್ಟ್ ಸೈಟ್!"*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ಅದು ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಬೇಗ. ಆದರೆ ಅವಳ ಕಲೆಯೊಳಗಿನ ಆ ತೀವ್ರತೆ… ಅದು ನನ್ನನ್ನು ತಲುಪಿದೆ."*
---
ದಿನ ಮುಂದುವರಿದು ಹೋದರೂ, ಇಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸು ಕೂಡಲೇ ಮರಳಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, ಮುಂದಿನ ದಿನ, ಬೆಂಗಳೂರು ಲೆಕ್ಸ್‌ಫೀಲ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಒಂದು ಮೌನದ ಕ್ಯಾಫೆನಲ್ಲಿ, ಅವರು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಕುಳಿತರು.
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ಇಲ್ಲಿನ ಮೌನವೂ ಕಲೆಯೊಂದು ಅಲ್ವಾ?"*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ಹೌದು. ಮಾತಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಹೇಳಬಲ್ಲದು. ಕಲೆಯಂತೆಯೇ."*
ಅವರು ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಫಿ ತರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಗಿನ ಛಾಯೆಯ ಟೇಬಲ್ ಬಳಿ ಕುಳಿತರು. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೊಂದು ನೀಲಿ ಗಾಜಿನ ಜರಕವಿದ್ದ ಗಿಡಮರದ ಕೆಳಗೆ ಹಸಿರು ಕವಾಟದ ಸವಿತೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಸಂಭಾಷಣೆ ಶುರುವಾಯಿತು.
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ನಾನು ನಿಮಗೆ ಈ ವೇಳೆಗೆ ತೊಂದರೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಅಂದ್ರೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ. ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಕಲೆಯ ಹಿಂದೆ ಏನಿದೆಯೆಂಬ ಕುತೂಹಲ ನನ್ನನ್ನು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ."*
**ಅನನ್ಯಾ:** (ಮುಗ್ಧ ನಗೆ ಹಾರಿಸುತ್ತಾ)
*"ನಿಜಕ್ಕೂ, ನಾನೂ ಅಷ್ಟೇ ಆಶ್ಚರ್ಯಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. CEO ವ್ಯಕ್ತಿ ಕಲೆಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ ಅಂದ್ರೆ, ಅದು ಅಪರೂಪ."*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದದ್ದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಲು ನಾನು ಕಲಿತಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ಕಲೆಯಂತೆಯೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣಲು ಕಲಿಯುವುದು ನಿಜವಾದ ಪಾಠ."*
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ನಿಮ್ಮ ಭಾಷೆ ಬೇರೆ. ನಿಮಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಈ ಭಾವನಾತ್ಮಕತೆ ಬಂದಿದೆ?"*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕಲೆಯ ಓದುಗ. ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಛಾಯಾ, ರೇಖಾ, ಬಣ್ಣದ ನಡುವಿನ ಅರ್ಥ ಕಲಿಸುತ್ತಾ ಬೆಳೆದವರು."*
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನೀವು ಇಷ್ಟು ಆಳವಾಗಿ ನೋಡುವಿರಿ. ನನ್ನ ಕಥೆ… ಸುಲಭವಿಲ್ಲ."*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ನಾನು ಸುಲಭದ ಕಥೆ ಕೇಳಲು ಇಲ್ಲ… ಕಷ್ಟದ ಕಥೆಯಲ್ಲೇ ನಿಜವಾದ ಕಲೆಯ ಪ್ರೇರಣೆಯಿರುತ್ತದೆ."*
ಅನನ್ಯಾ ಎರಡು ಕ್ಷಣ ಮೌನವಾಗಿದ್ದಳು. ಆಮೇಲೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗಳ ತೀವ್ರತೆ ತೋರುವಂತೆ ಹೇಳಿದಳು:
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ನಾನು ಏಳು ವರ್ಷದವಳಾಗಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದರು. ಅಪ್ಪ ಮಾತ್ರ ಇದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ನನಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಯಾಯ್ತು."*
**ಆರ್ಯನ್:** (ಮೌನದಿಂದ ಕೇಳುತ್ತಾ)
*"ಅವಳ ಕಲೆಯೊಳಗಿನ ನೋವಿಗೆ ಇದು ಕಾರಣ..."*
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸುವಾಗ ನಾನು ಮಾತಾಡುತ್ತೇನೆ. ನನಗೆ ಬೇಕಾದ ಜನರೊಂದಿಗೆ. ಅವರು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿರಲಿ, ಇಲ್ಲದಿರಲಿ, ಅವರ ನೆನಪು ನನ್ನ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ."*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ಆ ಕಲೆಯ ಹಿಂದಿನ ತ್ರಾಸವನ್ನು ನಾನು ಇಂದು ನಿಜವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡೆ."*
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ನೀವು ಕೇಳಿದಿರಿ, ನಾನು ಹೇಳಿದೆ. ಆದರೆ ಕೇಳಿದಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ನೀವು ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಬಾಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಾ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಡಿ."*
**ಆರ್ಯನ್:**
*"ನಾನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಲ್ಲ… ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ನಡೆಯಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತೇನೆ. ಕಲೆಯೊಂದಿಗೇ ಅಲ್ಲ, ಕಲಾವಿದನ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಕೂಡ."*
ಅನನ್ಯಾ ಮೌನವಾಗಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಎಂಥೋ ನಗೆಯೊಂದು ಮೂಡಿತ್ತು. ಏನೋ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಅವಳು ಹೊಸ ಜನರ ಕಡೆ ನಂಬಿಕೆ ಹಾಕಲು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಳು.
ಅವರ ಸಂಭಾಷನೆ ಬಹಳ ದೀರ್ಘವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಗಿದ್ದಿದ್ದು ಭಾವನೆಗಳ ಹರಿವು.
---
### 🔚 ಅಧ್ಯಾಯ ಅಂತ್ಯ
**"ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ನಡುವೆ ಹೃದಯದ ಮೌನ"** – ಈ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊದಲ ಪದಗಳ ಮೇಲೆ ಧ್ವನಿ ಹರಿಯಿತು. ಅನನ್ಯಾ ತನ್ನ ಅತೀತದ ಬಾಗಿಲು ಜೇರುವಾಗಿ ತೆರೆಯಿತು. ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಇದು ಸಾಕಾಗುತ್ತದಾ? ಆ ಸಂಬಂಧದ ಬೆಲೆ ಕಲ್ಪನೆಯಾಚೆ ಹೋಗಬಹುದೇ?
---
### 👉 ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯ (ಅಧ್ಯಾಯ ೩):
**"ಹಳೆಯ
ಗಾಯಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಹೊಸ ಹೂವು"**
---
ನೀವು ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯವೂ ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಬರೆಯಲು ಸಿದ್ಧ. ಮುಂದುವರಿಸೋಣವೇ?
No comments:
Post a Comment