ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ
## ಅಧ್ಯಾಯ ೧೨: **ವಿಕ್ರಮ್ನ ಬೆನ್ನುಹತ್ತಿದ ನೆರಳು – ಹೊಸ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು?**
ಅನನ್ಯಾ ಆರ್ಯನ್ಗೆ ದೂರವಿರಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ಹೃದಯದ ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅವನ ನಗು, ಅವನ ಸ್ಪರ್ಶ, ಅವನ ಮಾತುಗಳ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ. ಆದರೂ ತನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಕೆಲ ಮುರಿದ ಭಾಗಗಳು ಅವಳನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆದವು.
ಅವಳು ಕೆಲ ದಿನಗಳು ಮೌನವಾಗಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಮೆಸೇಜ್ ಒಂದನ್ನು ಅವಳು ನೋಡಿದಳು:
📩
**ವಿಕ್ರಮ್:**
*"ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರ ಹೋಗಿದ್ದು ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪು ಅನಿಸ್ತಿದೆ. ಒಂದು ಸಲ ಭೇಟಿಯಾಗ್ಬೇಕೆ? ಸಮಾಧಾನವಾಗದು ಇದರಿಂದಲೆ."*
ಅವಳು ಕ್ಷಣಕಾಲ ಗಾಬರಿಗೊಂಡಳು. ಆದರೆ ಇದೇನು ಅಂತಿಮ ಉತ್ತರವಾಗಬಹುದೆಂದು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಭೇಟಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
---
**ಸ್ಥಳ**: ಸ್ಮಿತಾ ಕ್ಯಾಫೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಎಲೆ ಮರದ ಅಂಗಳದ ಚಿಕ್ಕ ಕಾಫಿ ಶಾಪ್.
ವಿಕ್ರಮ್ ಕಾಫಿ ಟೇಬಲ್ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದ ಕಣ್ಣೊಂದಿಗೇ ಅವಳನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ. ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮುರಿದ ಅಭಿಮಾನ ಅಲೆಯೆದ್ದಿತು.
**ವಿಕ್ರಮ್ (ತೀವ್ರ ನಗೆಯೊಂದಿಗೆ):**
"ಅನನ್ಯಾ… ನೀನು ಬಂದಿದೀಯಾ ಅಂದರೆ ನಾನು ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಉಳಿದಿದ್ದೀನೆ ಅರ್ಥ."
**ಅನನ್ಯಾ (ಶಾಂತವಾಗಿ):**
"ನೀನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದ್ದಿಯೆ ಅನ್ನೋದು ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ. ನಾನು ಬಂದಿದ್ದು ಉತ್ತರ ಹುಡುಕಲಿಕ್ಕೆ… ಶಾಂತಿಗಾಗಿ."
**ವಿಕ್ರಮ್ (ನಿಟ್ಟುಸಿರಾಡುತ್ತಾ):**
"ನಾನು ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ತಡವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಅನ್ನೋದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಆಗ ನಾನು ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ತೀರಾ ಕುಸಿದಿದ್ದೆ. ಈಗ ನಾನು ಬದಲಾಗಿದೆ."
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ವಿಕ್ರಮ್… ನನಗೆ ನಿನ್ನದೂ ನೆನಪಿದೆ, ಪ್ರೀತಿಯೂ ನೆನಪಿದೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನಿಂದ ತಡೆಯಲಾಗದ ನೋವುಗಳು ನನ್ನೊಳಗೆ ಇನ್ನು ಹೊತ್ತಿವೆ. ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ದಯೆ ಅಲ್ಲ, ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು."
**ವಿಕ್ರಮ್:**
"ಅವನ ವಿಷಯ… ಆರ್ಯನ್. ನಾನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ ಅವನು ನಿನ್ನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ. ಅವನು ನಿನ್ನ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿಯು?"
**ಅನನ್ಯಾ (ಗಂಭೀರವಾಗಿ):**
"ಆವನು ನನ್ನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸದೆ ನಂಬಿದವನು. ಪ್ರೀತಿಗೆ ಬೇಕಾಗುವ ಶ್ರದ್ಧೆ, ಗಂಭೀರತೆ, ನಂಬಿಕೆ ಎಲ್ಲಾ ಅವನಲ್ಲಿ ಇದೆ. ನಾನು ಅವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅರ್ಹವಾಗಬಹುದೆಂಬದು ನನ್ನ ಶಂಕೆಯಿತ್ತು. ಆದರೆ ನೀನು ಯಾವ ಹಕ್ಕಿನಿಂದ ಅವನನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತೀಯ?"
ವಿಕ್ರಮ್ ಕೋಪದಿಂದಲೇ ತನ್ನ ಕಾಫಿ ಕಪ್ ತುಳಿಯುತ್ತಾ ಎದ್ದು ನಿಂತ.
**ವಿಕ್ರಮ್ (ಕಟುವಾಗಿ):**
"ನಾನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಬಿದ್ದೆ. ನೀನು ಏನು ಅನ್ನಿಸಿದ್ದರೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಕ್ಕು ನನಗಿತ್ತು. ನನ್ನಿಂದ ತಪ್ಪು ಆಯಿತೆಂದರೆ ನಾನೇಕೆ ಕ್ಷಮೆಯೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಾನೇ?"
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಕ್ಷಮೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾಗ, ಹೌದು. ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ಪುನಃ ಪಿಡುಗನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಕ್ಕಲ್ಲ. ನೀನು ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಿಂದಿನದು ಎಂದು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದ ಕ್ಷಣವೇ ನಾನು ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರನಾದೆ."
**ವಿಕ್ರಮ್ (ನಗೆಯAttempt):**
"ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದೆಯಾ? ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಗಲಿ ಅನನ್ಯಾ. ಆದರೆ ನಾನೂ ಈ ಹಂಗಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಯಾವಾಗ ನಿನಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತೋ ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ… ಆಗ ತುಂಬಾ ತಡ ಆಗಿರಬಹುದು."
ಅವನ ಮಾತು ಅವಳಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿದರೂ, ಅವಳು ತಲೆಯೇಳಿಸಿ ದೃಢವಾಗಿ ನಿಂತಳು.
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಇನ್ನು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆರಳಿಗೂ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಬಾಗಿಲು ಈಗ ಮುಚ್ಚಲಾಗಿದೆ… ನಿನ್ನ ಕಡೆಗೆ."
ವಿಕ್ರಮ್ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ, ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ತೀರ್ಮಾನ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು.
---
**ಇನ್ನೆಡೆಗೆ…**
ಆರ್ಯನ್ ತನ್ನ penthouse apartmentನಲ್ಲಿ ಎದೆ ತಟ್ಟುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದ. ಅನನ್ಯಾ ಒಂದು ವಾರದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು, ಅವನು ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ. ಆಗಲೇ ಅವಳಿಂದ ಮೆಸೇಜ್:
📩
**ಅನನ್ಯಾ:**
*"ಆರ್ಯನ್, ನಾನು ನನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗಿನ ಎಲ್ಲ ಶಂಕೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ನೀಡಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ತೂಕ, ಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ಶ್ರದ್ಧೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅರಿತೆ."*
ಅವನು ತಕ್ಷಣ ಫೋನ್ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡ.
**ಆರ್ಯನ್ (ಸంతోಷದಿಂದ):**
"ಅನನ್ಯಾ… ನೀನು ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳೇ ನನಗೆ ಜೀವನ ಕೊಟ್ಟಿವೆ. ನಾನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಕೇಳು… ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಬದಲಾಗಿದೆಯಾ?"
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಬದಲಾಗಿರುವುದು ನನ್ನ ಭಯವಲ್ಲ, ನನ್ನ ದೃಢತೆ. ನಾನು ಈಗ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಿಲ್ಲಲು ತಯಾರಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಹಿಂದೆ ಇನ್ನಿಲ್ಲ ಯಾರು. ಹೌದು ಆರ್ಯನ್, ನಾನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ."
ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಆರ್ಯನ್ಗೊಂದು ದೃಢವಾಯಿತು — ಪ್ರೀತಿ ಗೆದ್ದಿತ್ತು.
---
## 🔚 ಅಧ್ಯಾಯ ಅಂತ್ಯ
ಈ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಅನನ್ಯಾ ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಪ್ರೇಮವನ್ನೂ, ನೋವನ್ನೂ ಎದುರಿಸಿ ನಿಷ್ಕರ್ಷೆಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ. ವಿಕ್ರಮ್ನ ಮರುಪ್ರವೇಶ ಅವಳಿಗೆ ಹೊಸ ತಿರುಗುಹೆಜ್ಜೆ ನೀಡಿದರೂ, ಅವಳು ಆರ್ಯನ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
---
### 👉 ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯ (ಅಧ್ಯಾಯ ೧೩):
**"ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊಸ ಶುರುವಾರ – ಏನದು ಗುಟ್ಟಾದ ಸಪ್ರೈಸ್?"**
(ಅನನ್ಯಾ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೌದೆಂದಿದ ಮೇಲೆ, ಆರ್ಯನ್ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಆ ಪ್ಲಾನ್ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಸ್ತಬ್ಧಗೊಳಿ
ಸುವ ಗುಟ್ಟು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ… ಏನು ಅದು?)
ಮುಂದೆ ಬರೆಯಲಿಕ್ಕೆ ತಯಾರಾಗಿದ್ದೀನಿ. ಮುಂದುವರೆಸೋಣವೇ ಅಧ್ಯಾಯ ೧೩?

No comments:
Post a Comment