ಇಲ್ಲಿ `"ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ"` ಕಥಾನಕದ **ಅಧ್ಯಾಯ ೧೧ – "ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊಟಕು – ಮೊದಲು ಮುರಿತ?"** ಸಂಪೂರ್ಣ ೧೦೦೦ ಕನ್ನಡ ಪದಗಳ ಸುತ್ತಲೂ, ಸಂವಾದಗಳೊಂದಿಗೆ:
ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ
## 📖 ಅಧ್ಯಾಯ ೧೧: **ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊಟಕು – ಮೊದಲು ಮುರಿತ?**
ಆರ್ಯನ್ ಮತ್ತು ಅನನ್ಯಾ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊಸ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅನನ್ಯಾಳ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ವಿಕ್ರಮ್ ಮಾಡಿದ ಮಾತುಗಳು ಕಿಂಚಿತ್ ಮೃದುವಾಗಿ ನಡುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದುವು. ಅವಳು ಅದನ್ನು ಹೃದಯದಿಂದ ಬಿಡಲಿಕ್ಕೆ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು, ಆದರೆ ಏನೋ ಒಂದು ಆಳವಾದ ಮೌನ ಅವಳೊಳಗೆ ಜಾರುತ್ತಿತ್ತು.
ಸಂಜೆ, ಕ್ಯಾಂಡಲ್ ಲೈಟ್ ಡಿನ್ನರ್ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆರ್ಯನ್ ತನ್ನ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪಭರಿತ ಗೋಲಾಪಗಳ ಹೊದಿಕೆಯಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಪಿಕ್ ಮಾಡಲು ಬಂದಿದ್ದ.
**ಆರ್ಯನ್ (ನಗುತ):**
"ಇಂದು ನಿನ್ನ ನಗುವು ನನಗೆ ಬೇಕು. ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮೌನದಲ್ಲಿಯೂ ಮಾತು ಮಾತನಾಡೋಕೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ತವಕಿಸುತ್ತಿದೆ."
**ಅನನ್ಯಾ (ತಾನು ಬೇರೆಯೆಡೆ ನೋಡುತ್ತ):**
"ಆರ್ಯನ್… ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಯಿಸುವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಏನೋ ಅಸಹಜ ಎದೆಯಲ್ಲಿಂದು. ಅದನ್ನು ಇತ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲ ಬೇಕು."
**ಆರ್ಯನ್ (ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ):**
"ಅನನ್ಯಾ… ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಸಂದೇಹ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನನಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ."
ಅವರು 'ಅಂಕುರ' ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಹೂಗಳಿಂದಲೂ, ಮೃದುವಾದ ಸಂಗೀತದಿಂದಲೂ ಆವರಣ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅನನ್ಯಾ ಮಾತ್ರ ತನ್ನೊಳಗಿನ ಆಲೋಚನೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.
**ಆರ್ಯನ್ (ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ):**
"ನೀನೊಂದು ಮಾತು ಹೇಳು, ಏನಾದರೂ ನಿನ್ನ ಎದೆಗೆ ಭಾರವಿದೆಯಾ? ನಾನು ಕೇಳಲು ಸಿದ್ಧ."
**ಅನನ್ಯಾ (ಮೂಕವಾಗಿ ಕಾಫಿ ಚುಮುಕುತ್ತಾ):**
"ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ ವಿಶ್ವಾಸದಂತೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ಚುಕ್ಕೆಗಳ ಸಂಕೋಚದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಿದೆ. ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿಯುವಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಹೆದರಿಕೆಯಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನನ್ನ ಭೂತಕಾಲ ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ."
**ಆರ್ಯನ್:**
"ಮೌನವೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾಗ. ನಾನು ನಿನ್ನ ಕಡೆಯಿಂದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದೆ ಕಾಯಲಿಕ್ಕೂ ತಯಾರಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಿನ್ನ ನೋಟವೂ ಬೇರೆಡೆ ನೋಡಬಾರದು ಅಂತ ನಾನೂ ಆಸೆಪಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿ."
ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಅನನ್ಯಾ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ನೆಕ್ಕಿದಳು.
ಅವನ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ಮಾಟವಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರತೆಯೂ ಮುಖ್ಯವಿತ್ತು.
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ. ಒತ್ತಾಯದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ. ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರೀತಿ ಒತ್ತಾಯದಿಂದಲೇ ಮುರಿದಿತ್ತು…"
**ಆರ್ಯನ್:**
"ನೀನು ಎಷ್ಟು ಹತಾಶೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೆಯೋ ಗೊತ್ತಾದ್ರು ನನಗೆ. ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ನೀನು ಹೀಗೆ ದೂರ ಇಡಬೇಡ. ನಾನಿನ್ನ ಹೆಣೆಯಲು ಬಂದವನು ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಲು ಬಂದವನು."
ಅವರ ನಡುವೆ ಕ್ಷಣಕಾಲದ ಮೌನ.
ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬಟ್ಲರ್ ಟೇಬಲ್‌ ಮೇಲೆ ಡೈನರ್ ಪ್ಲೇಟು ಇಡುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಇವರಿಬ್ಬರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ನಗು ಇಲ್ಲ.
**ಅನನ್ಯಾ (ತಿಂದು ಕೊಲ್ಲದಂತೆ):**
"ನೀನು ಒಳ್ಳೆಯವನು, ಆರ್ಯನ್. ಆದರೆ ನನ್ನೊಳಗೆ ಇನ್ನೂ ಹಳೆಯ ಗಾಯಗಳ ಸುಡುತ್ತಿರುವ ಬೆಂಕಿ ಇದೆ. ನಾನು ಹೀಗೆಯೇ ಮುಂದುವರಿಯಬಹುದೇ…? ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಏನಾದರೂ ತಾಳಬಹುದು ಏಕೆ?"
**ಆರ್ಯನ್ (ಗಂಭೀರವಾಗಿ):**
"ಪ್ರೀತಿಯ ದಾರಿ ಹೂಗಳಿಂದ ಕೂಡಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಎಷ್ಟು ದೂರ ಬೇಕಾದರೂ ನಡೆದುಹೋಗಬಲ್ಲೆ. ಆದರೆ ನನಗೊಂದು ಮಾತು ಕೊಡಬೇಕು – ನೀನು ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿದ ಮೇಲೆ ಹಿಂದಿರುಗಬೇಕು."
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ನಾನು ತಪ್ಪಾಗಿ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಾಯವಿಲ್ಲದೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬದೆ ನಡೆದುಕೊಂಡರೆ ಕ್ಷಮೆ ಕೋರುತ್ತೇನೆ. ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಬೇಕು."
ಅವಳು ಅವನ ಕೈ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಆರ್ಯನ್ ಮಾತ್ರ ಅವಳ ಬೆನ್ನೆದುರು ನೋಡುವ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅವಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತವನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಅವರು ಕಾರಿನತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವಾಗ, ಮಳೆ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಹನಿಗಳು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತವೆ, ಹೃದಯದ ಒಳಗೆ ನಾಚಿಕೆ ತುಂಬುತ್ತದೆ.
**ಆರ್ಯನ್ (ಮುಗ್ಧ ನಗೆಯಿಂದ):**
"ನೀನು ನಾನಿಲ್ಲದ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ರು ಸಹ, ನನ್ನ ಹೃದಯ ಇಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೆ. ನೀನು ಹಿಂದಿರುಗಿದರೆ, ನಾನು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತೇನೆ."
ಅನನ್ಯಾ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿ:
**ಅನನ್ಯಾ (ಕಣ್ಣೀರು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ):**
"ನಾನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಂಗಳವೂ ದಾರಿ ತಪ್ಪದಿರು. ನಾನು ತಲೆಯ ಕೆಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ನಿಂತು, ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡಲು ಮತ್ತೆ ಬರುವೆನು."
---
## 🔚 ಅಧ್ಯಾಯ ಅಂತ್ಯ
ಈ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಅನನ್ಯಾಳೊಳಗಿನ ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ. ಆಕೆ ಆರ್ಯನ್ ಮೇಲೆ ಭಾವನೆ ಹೊಂದಿದ್ದರೂ, ತನ್ನ ಭೂತಕಾಲದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗದೇ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆರ್ಯನ್ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಗಂಭೀರತೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಾಲ ಕೊಡುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ.
---
### 👉 ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯ (ಅಧ್ಯಾಯ ೧೨):
**"ವಿಕ್ರಮ್‍ನ ಬೆನ್ನುಹತ್ತಿದ ನೆರಳು – ಹೊಸ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು?"**
(ಅನನ್ಯಾ ತನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಲು ತಯಾರಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ವಿಕ್ರಮ್ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಬದುಕಿಗೆ ಬಿಗಿಯಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಡುತ್ತಾನೆ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವ ಘಟನೆ
ಗಳು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರಿ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆಯಾ?)
ಮುಂದುವರೆಸೋಣವೇ?
No comments:
Post a Comment