ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಕಥೆ
## 📖 ಅಧ್ಯಾಯ ೯: **ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊದಲ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕು**
ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳು ಕಿಟಕಿಯ ಗಾಜಿನಲ್ಲಿ ತಟ್ಟಿದ ಶಬ್ದವು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸವಿ ಸಂಗೀತದಂತಿತ್ತು. ಅನನ್ಯಾ ಆರ್ಯನ್‌ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ಲು. ಆಕೆಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಡುಕವಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈ ದಿನದಿಂದಲೇ ಪ್ರೀತಿಯ ನವಯುಗ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕೆಂಬ ಬಲವೂ ಇದ್ದುಹೋಗಿತ್ತು.
ಆಕೆಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಟಿಫಿನ್‌ಬಾಕ್ಸ್. ಒಳಗೆ ಅಕ್ಕಿ ಬೇಳೆಸಾರು – ಆರ್ಯನ್ ಇಷ್ಟಪಡುವ ಬಾಯಿ ಚುಪಚುಪ ತಿನ್ನುವ ಭೋಜನ.
**ಅನನ್ಯಾ (ನಗು ಮರೆಚುಪಾಗಿ):**
"ನೀನು ಅತ್ತ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದಿದ್ದೆ, ನಿನ್ನಿಗೆ ತಿನ್ನೋಕೆ ಸಮಯವಿಲ್ಲ ಅಂತ. ಹೀಗೆ ಮಾಡೋದನ್ನೋ ಹೇಗೋ ಇಷ್ಟಪಡುವೆ. ನಾನು ಇಂದು ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದೆ."
**ಆರ್ಯನ್ (ಅವಳ ಕೈ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು):**
"ನಿನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ತಯಾರಾದುದು ಎಂದರೆ ಅದು ರುಚಿಯಲ್ಲ, ಪ್ರೀತಿಯ ಹರಿವು. ಏನು ಉಣ್ಣಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನಿನ್ನ ಹಸ್ತವೇ ತೃಪ್ತಿ ತರೀತೆ."
ಅನನ್ಯಾ ನಸುಕನ ನಗೆಯೊಂದನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವರು ಸೋಫಾದ ಬಳಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಆರ್ಯನ್, ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಕಾಳದ ಮಾತುಗಳು ಇವತ್ತಿಗೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತೂಗಿಸುತ್ತಿವೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಯಾರೊಂದಿಗು ಮಾತನಾಡಿಲ್ಲ. ನೀನು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಹೃದಯದ ಭಯವನ್ನೇ ಚೆಲ್ಲಿಹಾಕಿದ್ದೀಯ."
**ಆರ್ಯನ್:**
"ನೀನು ನಾನಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದೀಯೆ ಅನನ್ಯಾ. ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿ ನೀನು ತುಂಬಿದೆಯೆ. ಇವತ್ತು ನಾನೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಬಯಸುತ್ತೇನೆ."
**ಅನನ್ಯಾ (ಹೃದಯ ತಾಳ ತಕ್ಷಣವೇ ಬದಲಾದಂತೆ):**
"ಹೇಳು… ಏನು ಕೇಳಬೇಕು?"
ಆರ್ಯನ್ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಹೂಗುಚ್ಛವೊಂದನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾನೆ. ಆ ಹೂಗಳು ಅನನ್ಯಾ ಇಷ್ಟಪಡುವ ಲಿಲಿ ಹೂವುಗಳು.
**ಆರ್ಯನ್:**
"ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಈ ಜೀವನದ ಯಾನ ಆರಂಭಿಸಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಆದರೆ ಯಾವ ಉತ್ತರವನ್ನೂ ನಾನು ಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಬಲವಂತವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಂತಿಲ್ಲ. ನೀನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಮಾತ್ರ – ನಾನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ."
ಅನನ್ಯಾ ಕಣ್ಣನ್ನು ತೂರಿಸುತ್ತಾ ಅವನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ.
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಆ ಮಾತುಗಳ ತೂಕ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಪ್ರೀತಿಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮರೆತು ಬದುಕಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಿನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ, ನಿನ್ನ ಶಬ್ದ, ನಿನ್ನ ಸಾಥಿ ನನಗೆ ಈ ಹೃದಯ ಮತ್ತೆ ಕಳೆದುಹೋದ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಮರಳಿ ಕೊಟ್ಟಿವೆ. ಹೌದು ಆರ್ಯನ್… ನಾನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ."
ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯ ಬಿರುಸು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಅವರು ಇಬ್ಬರೂ ಕಿಟಕಿಯ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ನಿಂತರು. ಮಳೆ ಹನಿ ಹನಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಷ್ಟೆ, ಅವರ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊಸ ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಚುರುಕು ತರತೊಡಗಿದವು.
**ಆರ್ಯನ್:**
"ನಾನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಗೆದ್ದೆ ಅನ್ನೋದಿಲ್ಲ ಅನನ್ಯಾ. ನಿನ್ನ ಭಯ, ನಿನ್ನ ನೋವು, ನಿನ್ನ ಹಾದಿ – ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ನಿನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ನಡೆದುಹೋಗಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೆ."
ಅನನ್ಯಾ ಅವನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ತಲೆಯುಹಿದಳು. ಅವಳು ಚಿಂತೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಳಾಗಿ, ನಿಶ್ಚಿಂತೆಯಿಂದ ನಿದ್ದೆಗೆ ಹೋಗುವ ಮುನ್ನದ ಕ್ಷಣಗಳಂತೆ ತೂಗುತಿದಳು.
ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಕದಡಿ ಮೊಬೈಲ್ ಬಜಾರಿಸುತ್ತೆ. ಅನನ್ಯಾ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಳು. 'ವಿಕ್ರಮ್ ಕಾಲ್ಿಂಗ್' – ಎಂಬ ಹೆಸರು ಮೂಡಿತು.
ಅವಳ ಮುಖ ತಕ್ಷಣವೇ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಗು ಮುಸುಕುತ್ತದೆ. ಆರ್ಯನ್ ಗಮನಿಸುತ್ತಾನೆ.
**ಆರ್ಯನ್:**
"ಯಾರು… ಎಲ್ಲಿದೆ ನಿನ್ನ ನಗು?"
**ಅನನ್ಯಾ (ಕಂಪಿತ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ):**
"ವಿಕ್ರಮ್… ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಗೆಳೆಯ. ಹಿಂದೆ ನಾನವನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೆನೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆನೆಂದು ನಿರಾಕರಿಸಿದನು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ವಿಶ್ವಾಸವೆಲ್ಲ ಮುರಿದುಬಿಟ್ಟಿತ್ತು."
**ಆರ್ಯನ್ (ಶಾಂತವಾಗಿ):**
"ಅವನ ಮರುಪ್ರವೇಶ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪುನಃ ಅಲೆಯಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಓದಲು ತಯಾರಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ."
**ಅನನ್ಯಾ:**
"ಇಲ್ಲ… ಈಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ನಿನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದ ನಂತರ ಹಳೆಯ ನೋವು ಮತ್ತೆ ಹಿಡಿಯೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾನು ಈಗ ಅದಾನೆಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಬೇಕಿದೆ. ನಾನವರಿಗೂ ನನ್ನ ಹೊಸ ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಲೇಬೇಕು."
**ಆರ್ಯನ್:**
"ನಾನು ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಇದ್ದೀನಿ. ನೀನು ಹಳೆಯನ್ನು ನೋಡೋಕೆ ಹಿಂದೆ ಬಡಿತಪ್ಪುವೆಂದು ಭಯವಿಲ್ಲ. ನೀನು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೀಯೆ – ನನ್ನೊಂದಿಗೆ."
ಅನನ್ಯಾ ನಗುತ್ತಾಳೆ. ಹೊರಗಿನ ಮಳೆ ಶಾಂತವಾಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಬಿತ್ತಲ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಬೀಳುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರೀತಿಯ ಮೊದಲ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕು – ಇಬ್ಬರ ಜೀವಮಾನವನ್ನೇ ಒಂದಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಿದೆ.
---
## 🔚 ಅಧ್ಯಾಯ ಅಂತ್ಯ
ಈ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ ಅನನ್ಯಾ ಹಾಗೂ ಆರ್ಯನ್ ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಹೃದಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ, ನೋವಿನಿಂದ ಶಾಂತಿಗೆ ಸಾಗುವ ಪಥದ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆ ಇದು. ಆದರೆ ಹಳೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯ – ವಿಕ್ರಮ್‌ನ ಮರು ಪ್ರವೇಶ ಅವರ ಸಂಬಂಧಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಸವಾಲು ತರುತ್ತದೆ.
---
### 👉 ಮುಂದಿನ ಅಧ್ಯಾಯ (ಅಧ್ಯಾಯ ೧೦):
**"ಹಳೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಬಿಸಿ ನುಗ್ಗುಹಾಕು"**
(ಅಧ್ಯಾಯ ೧೦ನಲ್ಲಿ, ವಿಕ್ರಮ್ ಅನನ್ಯಾಳ ಮುಂದೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮಾತು, ಅವಳ ಅतीತದ ನೆನಪು, ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಎಡರು ಉಂಟುಮಾ
ಡುತ್ತದೆಯೇ?)
**ಮುಂದುವರೆಸುವುದೆ? ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಅಧ್ಯಾಯ ೧೦ ಬರೆಯಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೇನೆ.**
No comments:
Post a Comment